Μήνας: Μάιος 2016

Υπάρχουν κάποιες φράσεις – αποφθέγματα που κυκλοφορούν εκεί έξω. Δεν ξέρω καν ποιός τις σκέφτηκε και γιατί. Το θέμα είναι ότι τις έχουμε ακούσει τόσες φορές που τελικά καταλήγουμε να τις θεωρούμε σωστές και για την δική μας περίπτωση ενώ μπορεί να μην είναι.

Για παράδειγμα η φράση «ό,τι δεν μας συνέβη είναι ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά» (νομίζω είναι του Καζαντζάκη)με μια πρώτη ματιά φαίνεται παρηγορητική όταν νιώθεις ότι έχεις αποτύχει σε κάτι. Οπότε λες στον εαυτό σου: Τέλεια, αφού δεν το ήθελα, τότε καλύτερα που δεν συνέβη. Με μια δεύτερη ματιά όμως είναι σαν να σου λέει κάποιος «καλά βρε βούρλο, τόσο καιρό προσπαθείς να πετύχεις κάτι, και δεν το καταφέρνεις επειδή δεν το γούσταρες πραγματικά». Και εδώ αρχίζουν να σε ζώνουν τα φίδια…Δηλαδή θέλεις να μου πεις ότι είμαι τόσο καμμένο χαρτί που αφιέρωσα σε ένα πράγμα κόπο και χρόνο ενώ δεν το ήθελα; Τελικά δεν φαίνεται και τόσο παρηγορητική αυτή η φράση ε;

Το καλό όμως είναι ότι αυτή η φράση δεν έχει εφαρμογή σε όλους και σε όλα. Ναι, ναι και γω πρόσφατα το ανακάλυψα. Γιατι όταν επιθυμήσεις κάτι, δεν μπορεί να σου φύτεψε κάποιος αυτήν την ιδέα στο κεφάλι. Σημαίνει ότι εσύ το θέλησες. Επίσης όταν έχεις κοπιάσει και προσπαθήσει για κάτι αλλά δεν σου βγήκε δεν σημαίνει ότι δεν το ήθελες αλλα ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΣΟΥ ΤΥΧΕ! Δεν ευνόησαν οι συγκυρίες, δεν ήταν η καταλληλη στιγμή, οι συνθήκες ήταν κακές κλπ κλπ. Συμβαίνουν και αυτά. Δεν μιλάω για κάτι που απλά σου ρθε και δεν έκανες τίποτα για να το αποκτήσεις. Τότε μάλλον δεν το ήθελες πολύ ή απλά είσαι τεμπέλης (sorry).

Το θέμα είναι ότι νιώθεις καλύτερα όταν συνειδητοποιείς ότι αυτό που κυνηγούσες το ήθελες (οπότε δεν είσαι βλάκας) απλά ρε παιδί μου όσο και να προσπάθησες δεν το πέτυχες. Έκανες τον αγώνα σου όμως αντί να κάτσεις με σταυρωμένα χέρια. Δεν πειράζει θα πετύχεις κάτι άλλο που θα θελήσεις (σίγουρα δεν είναι το μόνο που ήθελες στη ζωή σου) και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα είσαι χαρούμενος.

 

Ήρθε επιτέλους το καλοκαίρι! Όλες μας σίγουρα είμαστε απόλυτα ενθουσιασμένες που οι καλοκαιρινές μέρες είναι προ των πυλών με ό,τι αυτό συνεπάγεται (διακοπές, ζέστη, χαλάρωση κλπ κλπ).

Ήρθε όμως η ώρα να βγάλουμε και τα καλοκαιρινά ρούχα και φυσικά να αποθηκεύσουμε τα χειμωνιάτικα…Και ενώ αρχικά ενθουσιαζόμαστε που επιτέλους θα ξαναδούμε τα summer outfits μας (είναι αλήθεια ότι μας λείψανε) αυτή την χαρά μάλλον την διαδέχεται ο απόλυτος εκνευρισμός!!!!

Είμαι σίγουρη ότι ξέρετε πολύ καλά για τί μιλάω. Ας γίνω όμως πιο συγκεκριμένη: Αρχικά αφού με ανυπομονησία κατεβάσω τις σακκούλες με τα (υποτίθεται) αγαπημένα μου ρούχα αρχίζω να τις ανοίγω. Ανοίγω την πρώτη σακκούλα και βρίσκω ότι είναι γεμάτη με ρούχα τα οποία μόνο για μέσα στο σπίτι κάνουν. Μπλουζάκια, σορτσάκια από την παλαιολιθική εποχή (τα περισσότερα μου τα έχει αγοράσει η θεία μου σε γιορτές). Μπά… λέω μάλλον άνοιξα την λάθος σακκούλα. Σίγουρα τα αγαπημένα μου ρούχα βρίσκονται κρυμμένα αλλού. Δεν πτοούμαι λοιπόν και συνεχίζω στην επόμενη. Για μεγάλη μου έκπληξη και αυτή είναι γεμάτη με κάθε λογής άχρηστα ρούχα που με τα βίας κάνεις μια ευπρεπή εμφάνιση ακόμα και μέσα στο σπίτι!!!! Φίδια αρχίζουν να με ζώνουν. Καλά λοιπόν συνεχίζω είμαι σίγουρη ότι κάτι άξιο λόγου θα βρώ στις επόμενες. Κι όμως… η επόμενη φουρνιά αφορά κυρίως παραλιακά ρούχα (φορεματα που μόνο με μαγιό μπορείς να φορέσεις επίσης από την εποχή των δεινοσαύρων, σορτσάκια που με φρίκη διαπιστώνω ότι πλέον δεν μου μπαίνουν ούτε με σφαίρες, μπλούζες που δεν είμαι σίγουρη ότι εγώ έχω αγοράσει!). Τα νεύρα μου!!!!!Τελικά η προηγούμενη χαρά μου τώρα έχει γίνει ένας αληθινός εφιάλτης. Πού πήγαν καλέ τα ρούχα μου; Τί φόραγα πέρσι το καλοκαίρι; Είμαι σίγουρη ότι εξωγήινοι έχουν απαγάγει την τέλεια γκαρνταρόμπα μου που πλέον μόνο ως ρόμπα μπορεί να χαρακτηριστεί.

Ανοίγω και άλλες σακκούλες, πλέον έντρομη για το τί θα αντικρίσω. Φορέματα που όπως τα είχα κρεμασμένα πέρσι το καλοκαίρι στην ντουλάπα έτσι τα αποθήκευσα για το χείμωνα γιατι απλά το ένα με έκανε χοντρή, το άλλο είχε κάποιο λεκέ, το παραάλλο ήταν πολύ πρόστυχο, δεν μου πήγαινε για κάποιο λόγο, πολύ θείτσικο, δεν έκανε για καμία περίσταση κλπ κλπ. Αχ ξαφνικά βρίσκω μια μπλούζα που μου άρεσε αλλά διαπιστώνω ότι ξέβαψε από το πλυντήριο (φρίκη!). Καλά μιλάμε ότι πλέον αυτή η διαδικασία έχει αρχίσει να γίνεται κάτεργο (εκτός του ότι καθόλη τη διάρκειά της ο άντρας μου με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια, χωρίς να καταλαβαίνει γιατί εκνευρίζομαι). Σκέφτομαι επίσης ότι όλα αυτά τα άθλια ρούχα που δεν μου κάνει κέφι να φορέσω πρέπει να τα σιδερώσω αν δεν θέλω να καταλήξω να τριγυρνάω γυμνή και πραγματικά με έχει λούσει κρύος ιδρώτας!

Καλά συγνώμη, στη δουλειά τί φόραγα; Με τα βίας έχω βρεί ένα πουκάμισο, μια φούστα και ένα παντελόνι που θα ήθελα να φορέσω και φέτος (και μου μπαίνουν!)

Για να μην τα πολυλογώ από το σύνολο των ρούχων καταλήγω να βρώ κάτι αξιοπρεπές σε ένα ποσοστό 70% που κιαυτά τα έχω βαρεθεί.

Και όλα αυτά γιατί; Γιατί πολύ απλά κάθε χρόνο λυπάμαι να πετάξω ότι σαβούρα υπάρχει μέσα στην ντουλάπα μου ή να τα δωρίσω ή να τα δώσω για ανακύκλωση. Εμείς οι γυναίκες είμαστε τόσο κολλημένες με τα ρούχα μας ακόμα και αν δεν μας αρέσουν ή δεν μας κάνουν πλέον. Για να μην μιλήσω για κάτι τζίν που έχω κρατήσει εδώ και μια δεκαετία με την ψευδαίσθηση ότι ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΜΟΥ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΝ!(εδώ γελάμε). Φυσικά και ξέρω πολύ καλά ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.

Ένα άλλο ανεξήγητο φαινόμενο είναι ότι στην ντουλάπα κάθε γυναίκας υπάρχουν ρούχα που δεν της αρέσουν. Καλά τότε γιατί τα αγόρασε; Είμαι σίγουρη ότι όταν πάμε για ψώνια κάτι πρέπει να μας ψεκάζουν και αγοράζουμε ότι σαβούρα βρεθεί μπροστά μας. Κάθε χρόνο ακούω την ίδια ιστορία από τις φίλες μου και την αδερφή μου (δεν έχω ρούχα, όλα είναι κουρέλια, άχρηστα κλπ). Γιατί; Μάλλον θα μείνω με την απορία…

Γιαυτό φέτος το πήρα απόφαση: Η ανακύλωση θα είναι η σωτηρία μου. Ήδη έχω δώσει αρκετά από τα απαίσια ρούχα που δεν πρόκειται να ξαναφορέσω και νιώθω πολύ καλύτερα! Σαν ένα βάρος να έφυγε από πάνω μου. Φυσικά ακόμα και την ύστατη στιγμή που έβλεπα τις σακκούλες με τα παλιόρουχα να φεύγουν ενιώσα ένα μικρό άγχος (μήπως πέταξα κάτι καλο;;;;) αλλά αυτό δεν συγκρίνεται με την ανείπωτη χαρά μου τώρα που βλέπω την τακτοποιημένη και πεντακάθαρη χωρίς σαβούρες ντουλάπα μου, η οποία έχει λίγα βέβαια και άξια να φορεθούν ρούχα!!!!

Τώρα αν δεν σε έπεισα ακόμα να κάνεις και σύ το ίδιο, είμαι σίγουρη πως κάποτε θα έρθεις στα λόγια μου!

Και ένα μικρό tip: Τα παραλιακά ρούχα τα έβαλα σε μια σακκούλα και τα αποθήκευσα για να μην μου πιάνουν χώρο στα συρτάρια της ντουλάπας (όταν και αν πάω διακοπές ελπίζω να θυμηθώ που τα χω βάλει!).